Mooi!

Als “echte” Rotterdammer en daarmee dan ook gelijk een “import” Groninger, is het verstandigste wat je kan doen proberen te integreren. Want Groningers hebben een eigen taal. 

Toen ik pas in Groningen woonde kwam ik voor het eerst met het “Gronings” in aanraking na een dagje Ikea. Er liepen twee dames van middelbare leeftijd achter mij en ze spraken een taaltje wat voor mij eerst op Duits leek. Af en toe hoorde ik herkenbare klanken en wat woorden die mij bekend voorkwamen. Ik dacht dat het misschien een Duits dialect was, aangezien ik niet altijd sliep tijdens de lessen Duits op de middelbare school.

Integreren begint met het begrijpen van de taal en het liefst ook gelijk spreken. Waar en hoe kan je het snelste een taal leren? Voor mij was het op de scholen van de kinderen, en met name het kinderdagverblijf van Neftely. De enthousiaste leidsters vonden het maar al te leuk om een Rotterdamse wegwijs te maken met begrippen zoals knauwen. Knauwen is het inslikken van de E en de N, in werkwoorden. Ik geef hierbij als voorbeeld: iets inslikken wordt dan inslik‘n, even wordt éb’n, lopen-loop’n etc. etc. Dan heb je nog het woord puutje, dat betekent zakje en butje, dan ben je een trutje. Dat klinkt nog best aardig, ben je een minder aardig persoon dan ben je gewoon een but.

Als nagelstyliste in Groningen, bestaat het grootste gedeelte van mijn klantenkring uit echte Groningse dames, en Stadjers. Een Stadjer ben je als je geboren en getogen bent in Groningen-stad. Ik noem ze voor het gemak allemaal maar Groningers. Mensen van andere delen van het land zien de provincie Groningen volgens mij als één geheel terwijl er dus echt een verschil zit tussen de Stadjers en de provincialen. Maar daar gaat dit stuk niet over.

Groningse dames zijn nuchtere, duidelijke vrouwen. (ze praten hard) Door het veelal knauwen, en plat praten ligt hun stembereik een octaafje lager dan die van een gemiddelde vrouw. Dat vind ik zelf erg prettig, aangezien ik zelf niet goed tegen hoge tonen, lees: piepstemmen kan.

Het woord “mooi” heeft zover ik nu heb kunnen vaststellen 3 betekenissen. Al naar gelang je het uitspreekt. Zo heb je “Moi”, is het zelfde als “Hoi”, dus wanneer je iemand op straat tegenkomt, of als je een winkel betreedt, maar ook als je weggaat, zeg je “Moi”. Dan heb je ook nog “Moi-je” met de klemtoon op “je” dat zeg je als je iets moet doen waar je geen zin in hebt, of laat maar zitten, of zo van, dat meen je niet, echt waar? Het leukste is dan de mooooi, denk maar aan het loeien van een koe, die zegt boeeeeeeeee en als een Groninger zegt moooooooi dan bedoelt ze dat het echt mooi is en als ze dan nog een paar keer mooi loeit dan vindt ze het geweldig mooi oftewel prachtig.

(N.B. typefouten voorbehouden en aanvullingen worden gewaardeerd)

Nicole